[English translation below]

WIEDŹMOWA

/świat nocy się otworzy/
Drzwi, o drzwi otwórzcie się dla mnie...
W ciszy umiera coś pod skórą.
W tej ciszy w której krew nie krzepnie,
cienie sylwetek martwych zwierząt,
zamkniętych dawno oczu niepojęty wzrok.
W świecie gdzie śmierć spada z nieba,
życie kiełkuje w ziemi,
ja jestem ziemią z głową w niebie,
choć jestem z ciała i krwi.

Kto zna moją noc...
Kto zna moją noc...

W roślinnych dzbanach kipi szał
pijanych śmiercią kruchych ciał,
by jeszcze szybciej, jeszcze więcej,
w górę zanim umrze,
umrze...
pęd!
Jodły, pasy zielonej czerni,
lato, zapach, płomienie ziemi...
Pożeram światy, zieleń, światło,
karmię noc.
Z dołu w górę, z góry na dół,
z koron do korzeni
- moje światło, moja ciemność
i świadomość ziemi.
Pożeram światy, zieleń, światło,
karmię noc.

Wola ziemi śpi jeszcze, bo ta wcześnie zmarła...
Ja obudzę zwierzęta i otworzę ziarna.
W ciszy umiera coś pod skórą,
lecz tli się życia pieśń popielna.

Kto zna moją noc...
Kto zna moją noc...

Przyjmę ziemię całą,
by po niej cicho stąpać,
w snach, w których zamiast włosów
mam różane pnącza.
Kwiat lipy czesze włosy,
świat nocy się otworzy,
ciało jest całe z oczu
- ja jestem z ciała i krwi
/o drzwi o drzwi /
Wszędzie obca..

Z dołu w górę, z góry na dół,
z koron do korzeni
- moje światło, moja ciemność
i świadomość ziemi.
Pożeram światy, zieleń, światło,
karmię noc.

Poddana jak ocean tajemnym, ciemnym przypływom w głębi swojego ciała. Z duszą splecioną z ciałem, ciałem związanym z ziemią i księżycem, z siłą wewnętrznych prądów.

Co ty możesz zobaczyć ludzkimi oczami
przez zewnętrzną skorupkę niestarego ciała?
Cienie falują wewnątrz jak ciemny ocean.
Co ty możesz zobaczyć ludzkimi oczami
przez zewnętrzną skorupkę niestarego ciała?
Świat nocy się otworzy
i tak i tak i tak i tak!

Kto zna moją noc...
Kto zna moją noc,
pozna moją moc.

THE WITCHY SONG

/world of the night will open /
Door, oh door, open yourself for me…
In the silence, something dies under the skin.
In this silence in which blood does not clot,
shadows of the silhouettes of dead animals,
inconceivable look of long-closed eyes.
In a world where death falls from heaven,
life sprouts in the soil,
I am an earth with its head in the sky,
though I am of flesh and blood.

Who knows my night…
Who knows my night…

In the vegetal jugs seethes a frenzy
of fragile bodies drunken with death,
to go even faster, even further
up before it dies,
dies…
dash!
Firs, stripes of green blackness,
summer, scent, flames of earth…
I devour the worlds, the green, the light,
I feed the night.
From bottom to top, from top to bottom,
from treetops to roots
- my light, my darkness
and the awareness of the earth.
I devour the worlds, the green, the light,
I feed the night.

The will of the earth is still asleep, because it died early…
I will wake the animals and open the grains.
In silence, something dies under the skin,
but the ashen song of life still smoulders.

Who knows my night…
Who knows my night…

I will take the whole earth
to quietly tread on,
in dreams where instead of hair
I have rose creepers.
Linden blossom combs my hair,
the world of the night will open,
the whole body is made of eyes
- I am of flesh and blood
/door oh door/
I’m a stranger everywhere…

From bottom to top, from top to bottom,
from treetops to roots
- my light, my darkness
and the awareness of the earth.
I devour the worlds, the green, the light,
I feed the night.

Subjected like the ocean to mysterious dark tides in the depths of my body… With the soul intertwined with the body, the body connected with the earth and the moon, with the strength of internal flows.

What can you see with your human eyes
through the outer shell of a not-old body?
Inside, the shadows are waving like a dark ocean.
What can you see with your human eyes
through the outer shell of a not-old body?
The world of the night will open
anyway anyway anyway!

Who knows my night…
Who knows my night,
will know my power.